Eksik Parça - Michelle Hodkin / Yorum

Bir gün uyandığında son birkaç gününü hatırlayamadığını düşün... Mucizevi bir şekilde kurtulduğun kazada tüm arkadaşlarını kaybettiğini, Ailenin yeni bir sayfa açmak için taşınmak zorunda kaldığını, Kendi geçmişinle ilgili senden daha fazlasını bilen bir çocukla tanıştığını, Tüm yaşadıklarından sonra yeniden âşık olabildiğini, Gerçek olması imkânsız halüsinasyonlar gördüğünü, Aklını kaçırdığından endişelenmeye başladığını düşün. Ne yapardın? Mara Dyer işte bu sorunun cevabını öğrenmek üzere… 

"Mara Dyer'ın unutulmaz bir rüyayı andıran, gizemli ve romantik hikâyesi sizi esir alacak." 
-Cassandra Clare, New York Times çoksatanı Mortal Instruments serisinin yazarı-

"Eksik Parça kara mizah, merak uyandıran gerilim ve samimiyet arasında nadir bulunan bir denge kurmayı başarmış. Bir an kahkaha atarken hemen arkasından korkup tüm ışıkları açarak battaniyenin altına girmek istedim. Michelle Hodkin, tüyler ürperten betimlemeleri ve iç ısıtan romantik sahneleriyle yetenek ve kalitesini gözler önüne sermiş. Daha önce böyle bir roman okumamıştım." 
-Veronica Roth, New York Times çoksatanı Divergent serisinin yazarı-

"Eksik Parça, zekice yazılmış, büyüleyici bir gerilim romanı. Gizemli erkekleri, tehlikeli kadınları ve çok karmaşık aşk hikâyelerini sevenler için mükemmel bir eser." 
-Kirsten Miller, New York Times çoksatan yazarı-

"Vay canına. Michelle Hodkin'in ilk kitabı sizi son sayfasına kadar merakta bırakacak." 
-Beth Revis, New York Times çoksatan yazarı-

"Şiirsel ve tatlı olduğu kadar ürkütücü ve karmaşık hikâyesiyle Eksik Parça'yı elimden bırakamadım. Bu kitabı okurken bütün ışıkları açın." 
-Rachel Hawkins, New York Times çoksatan yazarı-
(Tanıtım Bülteninden)

Sayfa Sayısı: 424

Baskı Yılı: 2015

Dili: Türkçe

Yayınevi: Pegasus

Goodreads Puanı: 4.12 / 5

Orijinal Adı: The Unbecoming of Mara Dyer

Seri Adı: Mara Dyer

Seri Sırası: 1 / 3

___________________________________________________________________

Merhabaaaa,nasılsınız?Bir günde ikinci kitap yorumumu girmenin mutluluğunu yaşıyorum :D Son zamanlarda o kadar üşengecim ve o kadar yoğunum ki,kitap okumama rağmen bir türlü tur yorumları dışında yorum giremiyorum.Daha Şampiyon'un da yorumunu girmem lazım.Bu döngüyü Eksik Parça'yla bozduğum için çok mutluyum,yeey! :D Neyse,siz benim saçmalamalarımı daha fazla okumak zorunda kalmayın diye hemen kitabın konusuna geçiyorum :D

Kitap Mara'nın çok yakın arkadaşı olan Rachel'ın doğum gününde başlıyor.Partide Rachel'ın başka bir yakın arkadaşı olan Claire de var ve Claire ile Mara pek iyi anlaşamıyorlar.Claire,Rachel'a hediye olarak bir Ouija tahtası,yani ruhlarla bir nevi iletişime geçmeye yarayan bir şey almış ve bununla bir ruh çağırmayı denemeleri fikrini ortaya atıyor.Mara ise bundan huzursuz olsa da Rachel çok istediği için kabul etmek zorunda kalıyor.

Claire,Rachel'ın ''Nasıl öleceğim?'' diye sormasını söylüyor.Rachel bunu sorunca şaşırtıcı bir cevap elde ediyorlar;MARA.Rachel ve Mara tedirgin olunca oyunu bırakıyorlar.

Hoop,6 ay sonraya gidiyoruz.Mara bir hastanede uyanıyor,her yeri hortumlarla kaplı.Neden burada olduğu hakkında hiçbir fikri yok.Ailesine sorduğundaysa yıkılma tehlikesi olan bir binaya gittiği ve bina yıkılınca hastaneye kaldırıldığı cevabını alıyor.Asıl vurucu cevap ise binada yalnız olmadığı,yanında Rachel,Claire ve Claire'nin abisi Jude da var.Ve bu binadan sağ kurtulan tek kişi Mara.Olayı sonuca ulaştırabilecek tek kişi Mara ama o hiçbir şey hatırlamıyor.

Mara,bu trajik olay sonrası yaşadığı travmayı atlatabilme bahanesiyle ailesiyle birlikte şehirden taşınır.Gittiği şehirde yeni bir okula başlar ve bu okulun adı çıkmış müthiş bir çocuğu vardır;Noah Shaw.Noah'ın gizemli davranışları yüzünden Mara kendini ona çekilmekten alıkoyamıyor.

Mara kendi sorunlarıyla (halüsinasyonlar,ölü arkadaşlar vesaire) boğuşurken bir de üstüne Noah'a olan hisleri eklenince işler iyice karmaşık hale geliyor.

Bu kitabı orijinal dilinden yarılamıştım ama bir türlü ısınamamıştım kitaba.Fakat şimdi okuduğumda resmen kendimi ilk seferinde beğenmediğim için bıçaklamak istedim.NEDEN NAZ,NEDEN! Kitaba tek kelimeyle BAYILDIM.

Kitabın ilerleyişi başlarda klasik Amerikan dizileri/kitapları gibiydi.En baştaki o ölüm meselelerinden bahsetmiyorum,Noah ve Mara'nın tanışması,ilişkilerinin ilerlemesi,Mara'nın okulda yaşadığı sorunlar falan.Buna rağmen daha ilk bölümden itibaren kafanızda öyle sorular oluşuyor ki sıradan bir başlangıcı olsa da okumaktan alıkoyamıyorsunuz kendinizi.Fakat 120-130 sayfa sonra falan kitaptaki olaylar iyice sürükleyici olmaya başlıyor.

Kitap boyunca aklımda sorular vardı.Mara'ya ne oldu?Rachel,Claire ve Jude nasıl öldü?Mara'nın cidden psikolojik sorunları mı var yoksa bu paranormal bir olaya mı bağlı?Paranormal olaya bağlıysa bu nasıl oldu ve neden Mara'nın 17 yaşında ortaya çıktı? Daha birçok soru yazabilirim buraya çünkü aklım sorularla dolu.Kitap bittiğinde sorularının hepsi cevaplandı mı derseniz,hayır hayır hayıır!Hatta bir ton soru daha eklendi üstüne.Bitireli bir saat geçmiş olmasına rağmen hala çok şaşkınım.

Mara,bence gerçekten çok güçlü bir kız.Üç arkadaşını kaybetmiş,yepyeni bir yere taşınıp,hiç bilmediği bir okula başlamış olmasına rağmen sergilediği davranışlar oldukça olgun ve tutarlı.Tabii gördüğü halisünasyonları saymazsak.Etrafınızda sürekli ölü arkadaşlarınızı görseydiniz ne yapardınız?Delirirdiniz herhalde,yani ben delirirdim.Ama Mara bu her ne kadar onu korkutsa da saklamayı -tam anlamıyla olmasa da- başarabiliyor.Genelde kitaplarda kız karakterler mızmız ve gıcık olurlar ama Mara'yı sevdim cidden.

Ah bir de gelelim Noah'a.Noah Shaw.Adını söylemek bile ne kadar hoş değil mi ^^ Kitabı okurken sürekli olarak Noah'ın olduğu bölümlerde salya akıtmakla meşguldüm.Ya bir kere çocuk İngiliz,İngiliz aksanı çekiciliği diye bir gerçek var ve bu çekicilik Noah gibi biriyle birleşince,of of :D Aman yarabbi :D Çocuk çok cool ama bir o kadar da anlayışlı ve düşünceli.NOAAAAAAH!! diye çığlık atmak istiyorum yani :D Neyse ben başlarsam cidden kimse durduramaz beni,o yüzden en iyisi siz okuyun da görün :D

Şu an düşüncelerimi pek toparlayamıyorum,o yüzden ne yazsam bilmiyorum :D Çünkü hala şoktayım.Kitap bittiğinde 10 dakika boyunca yere odaklandım ve içimden NE NE NE NEEE! diye düşünmekle meşgul oldum.Bu kadar şaşırtıcı bitebileceğini düşünmemiştim.Özellikle son 60-70 sayfada olaylar tavan yapıyor ve son sayfada yazar zirvede bırakıyor ve siz de ''BİR 10 SAYFA DAHA OLMALI,BÖYLE BİTEMEZ!'' diye sinir krizleri geçiriyorsunuz.İşte kitap bittiğinde ben böyleydim,tam anlamıyla :D 

Kitap çok heyecanlıydı bence.Derslerde okumamak için kendimi zor tuttum resmen,derste sürekli ''Acaba ne olacak ki ya!??!?!!?'' diye düşünmekten içim içimi yedi.Anlatım dili insanı o kadar sarıyor ki resmen kendimi kitabın içindeymiş gibi hissettim.

Kitap muhteşemdi ya,başka ne desem bilemedim çünkü ne yazarsam yazayım hakkını veremeyeceğimi düşünüyorum kitabın.Sadece bilin ki bu sizin kafanızı müthiş derecede karıştıracak,beyninizi milyonlarca karınca basmış gibi hissettirecek ama bundan da zevk almanızı sağlayacak bir kitap.Evet,Michelle Hodkin beni mazoşist yaptı.Şu an ikinci kitabı okumak için deliriyorum,okuyabilirsem İngilizcesini okumaya çalışacağım yoksa herhalde kafayı yerim :D 

Kitabı kesinlikle okuyun,okutun ve tekrar okuyun,okutun.Böyle bir kitabı herkesin okuması ve herkesin Noah Shaw'ın mükemmelliğiyle,bu kurgunun garip ama büyüleyici havasıyla tanışması gerek.Eminim ki kitap bittikten sonra şoka gireceksiniz ve Pegasus'a ikinci kitabın çabucak gelmesi için baskı yapacaksınız.Belki böylece biraz daha erken okuyabiliriz The Evolution of Mara Dyer'ı,ne dersiniz? :D