6 Mayıs 2015 Çarşamba

Kurucunun Kızı - Amy Engel | Tanıtım + Ön Okuma + Çekiliş


Dehşet verici bir nükleer savaş sonrası Amerika Birleşik Devletleri büyük ölçüde yok edilmiş, sadece küçük bir grup hayatta kalmıştı. Geriye kalanları kimin yöneteceği konusunda Lattimer'lar ve Westfall'lar arasında çıkan savaşı Westfall ailesi kaybetmişti. Ve beş yıl sonra barış ve kontrol, her yıl yapılan bir törenle, kaybeden tarafın kızları ile kazanan tarafın erkeklerinin evlendirilmesiyle sağlanmaktaydı.

Bu yıl benim sıram gelmişti. Benim adım Ivy Westfall ve görevim basitti: Başkan'ın oğlunu, müstakbel kocamı öldürmek ve Westfall ailesinin gücünü geri kazanmasını sağlamak. Ama görünen o ki, Bishop Lattimer ya çok yetenekli bir oyuncu ya da ailemin iddia ettiği gibi kalpsiz, zalim bir çocuk değil. Hatta beni bu dünyada gerçekten anlayan tek kişi bile olabilir. Ama kaderimden kaçmama imkân yok. Ben Westfall mirasını geri alacak kişiyim. Bishop ölmeli. Ve onu öldüren ben olmalıyım…

"Bir oturuşta okudum. İ-NA-NIL-MAZ-DI! O nasıl bir sondu öyle?!" - Wendy HIggIns, Tatlı Şeytan ve
-Tatlı Tehlike romanlarının yazarı-

"Etkileyici ve ince düşünülmüş bir dünya, merak uyandırıcı bir başlangıç, cesur bir kahraman." ?
- KIrkus RevIews-

"Güçlü karakterler, karmaşık ilişkiler, politik entrikalar ve ihanet, kitabı elinizden bırakmanıza engel olacak; daha fazlası için sabırsızlanacaksınız!"
-School LIbrary Journal-

"Kurucunun Kızı'nda bir distopyada arayacağınız her şey var: tüyler ürpertici bir olay örgüsü, heyecan verici karakterler ve her kelimesi özenle yazılmış bir hikâye."
-InsIghtful MInds RevIews-
(Tanıtım Bülteninden)
Amazon 4,70/5 
Goodreads 4,21/5

___________________________________________________________________________

Herkese merhaba!! Biliyorsunuz ki -ya da bilmiyorsanız öğrenmek üzeresiniz :D - Yabancı Yayınları Amy Engel imzalı Kurucunun Kızı kitabını 8 Mayıs'ta satışa çıkarıyor.Distopya sevenlerin mutlaka okuması gereken bir kitap olan Kurucunun Kızı'nı okumak için ölüyorum diyebilirim.Hem de bu kitap CİLTLİ çıkıyor!! Kitabın nasıl bir görünüme sahip olacağını merak ediyorsanız sizi şuraya alalım.


Bu müthiş konulu kitap hakkında merakınızı biraz da olsun gidermek için sizinle bir ön okuma parçası paylaşıyorum.İyi okumalar ^_^


(NOT: Birinci ön okuma parçası için buraya,ikinci ön okuma parçası için buraya,dördüncü okuma parçası için buraya ve beşinci ön okuma parçası için de buraya bakabilirsiniz ^_^)


****

Uyandığımda dışarısı karanlıktı. Sırtüstü yattım, gözlerim uykudan dolayı bulanıktı ve beni neyin uyandırdığını anlamaya çabalıyordum. İlk başta hiçbir şey yoktu; sadece pencerenin dışındaki hafif kuş cıvıltıları, kafamın üstündeki tavan vantilatörünün sesi. Dönüp biraz daha uyuyacaktım ki, tekrardan duydum; bu, mutfak dolabının kapanma sesiydi. Saat Bishop’ın genelde uyandığından daha erkendi ve gerçekten sessiz olmaya çalışıyordu. Bunu mutfaktan gelen seslerin dikkatli ve ayak seslerinin hafif oluşundan anladım. 

Mutfak girişinde belirdiğimde onu korkuttum, hâlâ uykulu gözlerimi ovalıyordum. Sonradan üzerimde sadece kolsuz tişörtüm ve külotum olduğunu fark ettim, nehirde giydiğim bikini düşünüldüğünde, sanırım daha önce görmediği bir şey değildi. “Ne yapıyorsun?” diye sordum.

Tişört ve şort giymişti, saçı uykudan dolayı darmadağınıktı. Gözleri çıplak bacaklarımda gezdi, ardından yüzüme yükseldi. Kızarmamayı başardım. “Hiçbir şey,” dedi. Tezgâhtaki açık sırt çantasını saklamaya çalışmıyordu, ancak fark etmemi de istemediğini söyleyebilirdim. “Daha erken. İstiyorsan yatağa geri gidebilirsin.”


“Peki.” Döndüm ve yatak odasına gittim ama yatağa girmedim. Onun yerine kıyafetlerimi ve ayakkabıları giydim, saçımı kafamın tepesinde topuz yaptım ve arkasından kapının hafifçe kapandığını duyana kadar bekledim. Sonra mutfağa bir su kabı için koştum ve ardından sessizce dışarı çıktım.


Neden onu takip ettiğimi enine boyuna düşünmedim, ama neler çevirdiğini bilmek istiyordum, neden benden bir şeyler sakladığını. Ondan sakladıklarımın sayısını düşündüğümde, bu komikti. Ancak neler yaptığını keşfetmek istiyordum ve öğrenmek için etrafta gizlice dolaşmaktan çekinmiyordum.


Onu görülmeden ya da duyulmadan takip etmek zordu. Nehre giderken girdiğimiz yolda yürüdü, en azından ilk başta, fakat ormanda hızla ve kendinden emin hareket ediyordu; uzanıp beni çizecek yerleri rahatlıkla bulan düşmüş ağaç parçaları ya da dalları arasında o neredeyse hiç yavaşlamıyordu. Ayak seslerinin benimkileri bastırdığını umuyordum, çünkü pek sessiz sayılmazdım, noktalar arasında onu görüşümde tutmak için koşmak zorunda kalıyordum.


Sağımızda nehri duyduğumda göletin yakın olduğunu biliyordum, ama sola yöneldi, yoldan çıktı ve karmakarışık çalılıklara daldı. Ardından devam etmeden önce soluklanmak için bir saniyeliğine bir ağacın gövdesine yaslandım. Sarmaşıklar ayak bileklerime dolanıyor, yapraklar çıplak kollarıma vuruyordu. Yere yarı gömülü bir kayadan kaçmayı başardım, ancak ayağım ağaç köküne takıldı ve sertçe sağ kolunum üzerine düştüm.


Bir dakika orada yattım, sıkılmış dişlerimden nefes alıp veriyordum. Canım çok yanmamıştı ama şaşkındım, kolumdan ufak bir damla kan akıyordu. Bu çok kötü bir fikirdi ama artık geri dönmek için çok geçti. Ne yaptığını öğrenmem gerekiyordu. Önce dizlerimin ve sonra ayaklarımın üzerine kalkarak peşinden gittim. Onu görüşümden tamamen kaybetmiştim; başımı kaldırdım, bir şey duymayı umuyordum. Sessizlikten başka bir şey yoktu. Gürültü çıkarmayı göze alarak Bishop’ın son gittiği yöne doğru koştum, engellerin üzerinden atladım, bir yerlerde mavi tişörtünü yakalamak için çaba sarf ediyordum.


Tekrar durdum, dinledim. İleriden, biraz sağımdan hafif konuşma sesleri geliyordu. Erken sabah esintisindeki yaprakların fısıltıları yüzünden duymak zordu. Seslerin ne dediklerini duyamıyordum ama derin olanın Bishop’a ait olduğundan emindim. Artık daha yavaş ilerliyordum, sesin yönüne hareket ederken her adımımı sessizce atmaya dikkat ediyordum.


Tam olarak nerede olduğumdan emin değildim. Nehri artık duyamıyordum, fakat ileride ve ağaçların ötesinde, günışığının metalden yansıdığını gördüm. Çit. Bishop çitte ne yapıyordu?